Współczesna terapia grupowa

/ / Czytelnia

W dzisiejszym zglobalizowanym społeczeństwie, psychoterapia staje się coraz bardziej istotnym narzędziem w radzeniu sobie z życiowymi wyzwaniami. Jednym z fascynujących aspektów tej dziedziny jest wykorzystywanie technik grupowych, które umożliwiają pacjentom odkrywanie swoich wewnętrznych przekonań i emocji w kontekście społeczności. W książce “Poznawanie pacjenta w psychoterapii”, Krzysztof Klajs, sięga do korzeni tych podejść, ukazując, że inspiracja do takich praktyk ma swoje źródło w historii psychoterapii.

Jeden z prekursorów psychoterapii, Franz Mesmer, był także pionierem współczesnej hipnozy. Co istotne, Messmer eksperymentował z zastosowaniem hipnozy w grupach. Niezwykła technika ta była wykorzystywana w wieloosobowych salach, gdzie interakcje terapeutyczne przenikały się z dynamicznymi procesami grupowymi. Można by nawet powiedzieć, że Messmer prowadził wówczas pracę indywidualną na tle grupowym, co stanowiło fundament do dzisiejszych praktyk grupowych w psychoterapii.

Współczesne grupy terapeutyczne kontynuują poniekąd tę tradycję, tworząc bezpieczną przestrzeń, w której pacjenci mogą dzielić się swoimi życiowymi narracjami. Kluczowym elementem tego procesu jest wybranie jednej osoby, która staje się “opowiadającym” pacjentem, dzieląc się swoimi przeżyciami i trudnościami. Terapeuta skupia wówczas swoją uwagę na tej osobie, prowadząc ją przez ścieżkę samopoznania i samorozwoju. Równocześnie pozostali uczestnicy grupy wchodzą w swój własny wewnętrzny proces.

Wspólna podróż przez opowieść “opowiadającego” pacjenta staje się katalizatorem dla procesów wewnętrznej refleksji wśród pozostałych uczestników. To wspaniałe laboratorium empatii, gdzie podobieństwa i różnice między historiami życia stają się punktem wyjścia do głębszego zrozumienia siebie i innych. Osoby uczestniczące w grupie często odnajdują części siebie w opowieściach kolegów z terapii, co prowadzi do procesów identyfikacji oraz współczucia.

Warto zwrócić uwagę na pewne analogie między procesami zachodzącymi w grupie terapeutycznej a dynamiką rodzin. Jak to bywa w rodzinach, również w grupach terapeutycznych można dostrzec zjawisko transowych wymiarów. Przenikają się one z indywidualnymi historiami uczestników, tworząc nową jakość interakcji. Emocje, wyobrażenia i reakcje wzbogacają się o te nieuświadomione warstwy, otwierając drzwi do głębszego zrozumienia własnych procesów wewnętrznych.

Czym jest więc współczesna terapia grupowa?

Współczesna terapia grupowa to dynamiczna i efektywna forma psychoterapii, która opiera się na interakcjach między uczestnikami, tworząc wyjątkową przestrzeń do odkrywania siebie i innych w kontekście grupy. 

Metoda pracy w grupach terapeutycznych, oparta na indywidualnej opowieści jednego pacjenta, przy wsparciu terapeuty i aktywnej empatii pozostałych uczestników, stanowi cenny element psychoterapii. Dzięki temu podejściu pacjenci mają okazję do odkrywania siebie w kontekście społeczności, doświadczając przeżyć, które prowadzą do głębszego zrozumienia własnych emocji i zachowań. Dziedzictwo pionierów, takich jak Franz Mesmer, kontynuuje się w dzisiejszych praktykach, tworząc most między historią a teraźniejszością psychoterapii grupowej.

Współuczestnicy stanowią istotny element terapii grupowej. To poprzez empatię i współodczuwanie reagują na opowieść opowiadającego pacjenta. Proces ten nie tylko umożliwia głębsze zrozumienie tego, co opowiada pacjent, ale także otwiera drzwi do identyfikacji i zrozumienia własnych emocji i doświadczeń w kontekście historii innych osób.

Sprawdź: Nowy nabory grupy terapeutycznej dla nastolatków Wrzesień 2023.